Toverkracht

Terug van de bieb met (o.m.) twee boeken: A Child's Garden of Verses, en Horowitz' Monsterlijke Mythen.

Het eerste prachtig (!!) geïllustreerd door Brian Wildsmith, maar vooral van de hand van Robert Louis Stevenson, bekend van Treasure Island, en Jekyll & Hyde...

Het treft me, nu we weer thuis zijn. Afgelopen vrijdag nog was er een zwaar incident. Golo die geplaagd werd in een spel: "Zo zo, jij hebt toverkracht!... He, jongens, hoor 'ns, Golo heeft To verkracht, Golo heeft To verkracht, Golo heeft..." Flippen. Gingen ze nog z'n gymtas heen en weer gooien. Paniek. Bijten. Ellende (ik bespaar je de details).

Maar relevant: in de auto op de terugweg ging ie helemaal in de kramp, en verkrampt kwam ie ook weer thuis. Stijf. Naar adem happend. Schokkend. Want hij was "helemaal kil geworden" vanbinnen. En dat DEED PIJN! Hij wilde helemaal geen lieve en aardige jongen meer zijn, hij wilde geen "goeie" meer zijn, hij zou "een slechte" worden...

Ik heb hem in bad gestopt en lang met de doucheknop besproeid, heerlijk met schuim een tijdje laten liggen (Badedas Vital Classic, aanbevolen!...) Na afloop alles weg!

Jekyll & Hyde. Men beweert dat Stevenson die in zich droeg. Ik kan het moeilijk geloven. Wanneer ik naar zijn foto's kijk, over zijn leven lees...

"An only child, strange-looking and eccentric, Stevenson found it hard to fit in when he was sent to a nearby school at age six, a problem repeated at age eleven when he went on to the Edinburgh Academy; but he mixed well in lively games with his cousins in summer holidays at Colinton. In any case, his frequent illnesses often kept him away from his first school, and he was taught for long stretches by private tutors. He was a late reader, first learning at age seven or eight, but even before this he dictated stories to his mother and nurse"...

Werd ik niet getrokken tot dit boek, die Garden of Verses, door precies die lieflijke toon, die zachte heerlijke stemming van z'n poëzie?...

Door de opdracht aan Cummy, z'n kindermeisje?...


TO ALISON CUNNINGHAM
FROM HER BOY
For the long nights you lay awake
And watched for my unworthy sake:
For your most comfortable hand
That led me through the uneven land:
For all the story-books you read:
For all the pains you comforted:
For all you pitied, all you bore,
In sad an happy days of yore: -
My second Mother, my first Wife,
The angel of my infant life -
From the sick child, now well and old,
Take, nurse, the little book you hold!

And grant it, Heaven, that all who read
May find as dear a nurse at need,
And every child who lists my rhyme,
In the bright, fireside, nursery clime,
May hear it in as kind a voice
As made my childish days rejoice!
                                                   R.L.S.

Maar waarom ontdekte ik dat dan, vanmiddag? Waarom werd ik uitgerekend daar in mijn zoeken (naar meer achtergrond) heengeleid, naar dat Jekyll & Hyde-gegeven? Van Trea-sure Island wist ik dat het van hem was, niet zo van dat tweede boek...

Het gebeurt wel vaker, dat je via een toevalligheid net daar belandt waar je stilletjes mee bezig bent.

Want over vrijdag hadden we 't sinds bad niet meer gehad.

En dan die cover van Horowitz' originele versie, moet je 'ns kijken!

Tja.