Voetwassing

Wat zijn we de hemel dankbaar voor zo'n opmerkelijk krachtige nieuwe paus!

Uitgerekend op dit moment!

"Gisteren, Witte Donderdag, heeft paus Franciscus de mis opgedragen in een jeugdge-vangenis in Rome. 
De plechtigheid was uitzonderlijk niet live te volgen via de televisieomroep van het Va-ticaan.
Paus Franciscus knoopte wel aan bij zijn gewoonte als aartsbisschop van Buenos Aires om met Witte Donderdag een viering op te dragen in ziekenhuizen, opvanghuizen voor armen, bejaardenhuizen en gevangenissen.
Volgens het Vaticaan ging het om een bescheiden viering, die werd bijgewoond door 10 meisjes en 40 jongens. Aan het begin waste de paus de voeten van 12 van hen."


Als Jezus de twaalf apostelen...

Case steeds sterker

Nog een medestander: mr. Walter Van Steenbrugge !  (Zijn optreden in de media deed me wel eens vrezen dat het met de vermassens in de Vlaamse samenleving nog een lange weg te gaan was... Verheugend om vast te stellen dat ik me vergiste!)

Hieronder zijn tekst op de bladzijden van de website van het VRT-journaal.

Opluchting
Één en al opluchting bij het verdict.
Begrijpelijk voor de slachtoffers. Van mensen die plotseling van hun mooiste, hoogste geluk worden beroofd, mag je reacties van opluchting verwachten als de schuldige zwaar wordt aangepakt.
Hun immense leed voedt hun begrijpelijke kwaadheid.
De dochter van één van de slachtoffers verwoordde het in De Zevende Dag als volgt:

“Als hij geïnterneerd werd dan was dit voor ons alsof hij er niet kon aan doen, een verzachtende omstandigheid, terwijl hij nu heeft gekregen wat hij ons heeft gegeven, levenslang"

Vergelding
Een internering bracht een onvoldoende goed gevoel teweeg. 
Wat hij ons afpakte, mogen wij hem nu ook afpakken. De lex talio in een modern kleedje.
Ongetwijfeld zijn er slachtoffers die anders reageren en die bij hun verwerking meer gebaat zijn bij de gedachte dat een totaal doorgeslagen persoon aan de basis lag van zoveel onmetelijk leed.
Het lot, het menselijk lot, dat onverwacht toeslaat, onverbiddelijk, gemeen en onomkeerbaar.

Op de grauwe golven van de vergelding entte zich onmiddellijk nog ander gedachtegoed, bruin van kleur, dat haat en wraak predikte, en wellicht nog liever had gezien dat De Gelder een ander huidstintje had.
Haal terug dat schavot, de galg. De doodstraf met facelift op facebook.
Filip De Winter rekende snel uit hoeveel het kostte aan de maatschappij om Kim De Gelder zijn leven lang op te sluiten. Indien hij zeventig wordt, hoest de belastingbetaler 3.650.000 € op. Koele mathematica om de doodstraf te promoten.

Grofgebekt
Beschaving of Barbaar Barabas?
Maak uw keuze.
Wie ook zijn keuze maakte, was de openbare aanklager tijdens het proces De Gelder, optredend namens de maatschappij. Wat betekent, zowel in het belang van de slachtoffers als in het belang van de verdachte.
Van dat laatste was niet veel te merken.
Van onmiddellijke slachtoffers, niet-juristen, mag je, zoals hoger gezegd, ongezouten reacties, ja zelfs vergelding verwachten.

Van advocaten die er spreken namens hun cliënten, à la limite, ook nog. Al waren sommige uitlatingen zo populistisch en grofgebekt dat de waardigheid van het beroep wel serieus in het gedrang kwam.

Neutraliteit
Ook onze hoog aangeschreven pers liet alles betijen. Een nieuwsanker presteerde het zelfs om aan de correspondent in het justitiepaleis te vragen : “En, zat Kim De Gelder opnieuw de slachtoffers uit te lachen ?” Spektakelwoede zonder grenzen. Straks wordt het nog programma.

Maar van een openbare aanklager, emanatie van de neutraliteit, mocht toch verwacht worden dat hij genuanceerd zou tussenkomen.

Het werd evenwel een smeekbede om het monster op te sluiten. Bovendien mocht de jury tijdens het debat over de schuld reeds vernemen welke de gevolgen zouden zijn van haar antwoord op de schuldvraag. Pleidooien en rekwisitoren over bestraffing tijdens het eerste luik van het proces. 
Alle middelen waren goed.

Onevenwicht
Wanneer de basisregels van het strafprocesrecht al door het Openbaar Ministerie worden over het hoofd gezien, die nochtans als basistaak heeft om toe te zien op de naleving van de wetten, dan kan je niet meer spreken van een fair trial.


Voeg daaraan toe dat één Pro-Deoadvocaat onvoldoende middelen heeft om het hoofd te bieden aan dit soort van monsterproces en aan de moeilijkheden van het voorafgaandelijk niet-tegensprekelijk onderzoek, en al zeker niet voldoende middelen heeft om eigen experten -vakkundig en evengoed voorbereid als de zelfverklaarde gerechtsexperten- belangrijke informatie bij de zaak te laten brengen, en je hebt een onevenwicht.

Je solt niet met het recht
Dit onevenwicht mag niet volgens het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Een gedegen verdediging is een basisregel, een mensenrecht.

Met dat recht sol je niet, zelfs niet als het gaat om een man die meerdere slachtoffers heeft gemaakt.
Of om het met de woorden van Patrick Gaubert, dokter en essayist, te zeggen: “Les droits de l’homme ne se négocient pas".

Lezersbrief aan DS

Behalve mijn steunbrief aan meester Haentjens zelf, heb ik inmiddels ook een lezersbrief gestuurd naar krant De Standaard (bij alle andere Vlaamse kranten is het mij volstrekt onduidelijk hoe je dat, vanuit Nederland, online kunt doen; misschien moet ik er dadelijk nog even naar kijken, en kan ik onderstaand tekstje ook wel per email versturen...)

Hou het in de gaten, of je die nu ook ook gepubliceerd ziet verschijnen!


"mr. Haentjens steunen!
Wanneer mr. Haentjens in de zaak De Gelder cassatie overweegt, of andere juridische mogelijkheden voor een juister proces, dan verdient dat alle lof, alle achting, en zeer veel steun vanuit de samenleving. Het bestek van een lezersbrief of een reactie via het inter-net is veel te kort om hiervoor uitgebreid argumenten te geven. Mag ik daarom via deze weg verwijzen naar mijn weblog, waar ik de afgelopen week hieromtrent wel vijf artikelen heb geschreven. Ik hoop, als moeder van een jongen met Asperger, dat nog meer men-sen zich “met naam en toenaam” zullen durven uitspreken in deze zaak, experten aan universiteiten zowel als ervaringsdeskundigen. En dat zij zich samen zullen willen bun-delen om een halt toe te roepen aan het primaire denken in deze en gelijkaardige kwes-ties. 
“Dewinter wil Kim De Gelder aan de galg”, las ik op gva.be. “€ 3.650.000”  zou hij ons anders kosten, “een schande!”... Laten wij toe dat mensen als mr. Vermassen hiertoe de voorzet blijven geven (met de “€ 200 per dag” in zijn pleidooi)? Of dromen wij ons een ander Vlaanderen? En dragen daartoe bij! 
Leest u even: http://gooltjes.blogspot.nl/ 
Lieve Verhelst"


Reacties zijn natuurlijk net zo goed welkom via de knop "Geen opmerkingen" onder dit artikel.

Wie mijn brief aan Haentjens zou willen lezen, gelieve te reageren via mail: lv_verhelst@yahoo.com

Kleine vriendelijkheid

Waarom blijft me dit liedje me nu al sinds vanmorgen door het hoofd spoken?

Hoorde ik het op de radio?

Is het omdat de zanger zich een jaar later (in 1977) bekeerde tot de islam, de muziek business verliet,  zich ging toeleggen op "educational and philanthropic causes in the Muslim community"?

Small Kindness een van zijn vele, mooie initiatieven:

"One main reason that I began Small Kindness back in 1999, was the feeling that too much institutionalization was happening in the world of charity and relief, the human touch was somehow getting further and further away from the management of the major aid organizations"...

Wie weet.

Of was het gewoon de tekst, bij het aanbreken van de dag, altijd zo mooi op onze och-tendlijke rit door de velden van Zoelen?

Morning has broken 

Like the first morning

Blackbird has spoken 

Like the first bird

Praise for the singing 

Praise for the morning

Praise for the springing 

Fresh from the word

Sweet the rain's new fall 

Sunlit from heaven

Like the first dewfall 

On the first grass

Praise for the sweetness 

Of the wet garden

Sprung in completeness 

Where his feet pass

Mine is the sunlight 

Mine is the morning

Born of the one light

Eden saw play

Praise with elation 

Praise every morning

God's recreation 

Of the new day

Broertjeswerkplaats

De Brotherhood Workshop is de plek waar Golo nu al enkele weken lang animatie-inspiratie opslurpt (da's denk ik het juiste woord), film na film, iedere dag opnieuw.

Terwijl hij bouwde aan dit kasteel en verder broedt op een eigen scenario...

Maar ze zijn dan ook ERG getalenteerd, die broertjes Ulrich uit New Mexico, die anderen zo gul laten delen in hun kennis en geluk (de workshop echt bedoeld als leerplaats voor verwante zielen, "brotherhood" in de diepste zin van het woord!) - Kevin Ulrich, David Ulrich, Christopher Ulrich, Brian Ulrich... hoeveel zijn het er eigenlijk??

Jaren geleden al maakten ze (Kevin toen 19) schitterende klei-animaties. Wat leidde tot de oprichting van een eigen studio, en de uitgave van - jawel - toen al hun eerste film op DVD!

"Brotherhood Studios is an award winning production company dedicated to the art of film and storytelling. It is our goal to use the art of Story to explore the deepest longings and questions of the human spirit by telling the stories that we ourselves most relate to and most enjoy. At Brotherhood Studios we recognize the power of myth to unlock the trans-cendent truths buried behind the veil of reality. So join us as we explore the worlds of the fantastic, and in so doing rediscover our own world with renewed wonder" - klonk het toen prachtig op hun website...

Voor Golo zijn het op dit moment vooral hun Lego-filmpjes die het meest tot zijn eigen verbeelding spreken, en die bekoren en prikkelen. Erg onder de indruk is ie van The Battle of Helm's Deep. Daar moest ik toch absoluut ook eens naar kijken!

Zeer benieuwd ben ik, naar wat hieruit groeien mag...

Verzonden

Haentjens steunen!

Jaak Haentjens overweegt nu toch cassatie.

Het is heel belangrijk dat dit gebeurt: voor Vlaanderen, voor het juist verwerken van deze zaak, en recht doen aan àl wie daarin betrokken is, voor de wereld, waarin zich gelijkaar-dige drama's blijven herhalen, voor al wie te maken heeft met psychiatrie (in welke lichte of erge vorm ook), en voor de rol die zulke mensen en hun (betrokken) verwanten te spe-len hebben in het baanbereiden van een humanere samenleving en een compassievoller bestaan.

Daarom hoop ik zo snel als mogelijk is, voor het verstrijken van de vijftien dagen bedenk-tijd die Haentjens heeft (inmiddels al wat minder dan vijftien...), nog iets meer te kunnen doen dan deze oproep te verspreiden via het blog. Bijvoorbeeld een opiniestuk of steun-betuiging met mijn naam onder versturen naar alle Vlaamse kranten, of een brief aan zijn adres...

Ik hoop dat lezers van dit blog, vaste volgers en toevallige passanten, mee op de kar zullen willen springen, en het hunne doen - al was het minstens in gedachten!

Willen we wat veranderen, dan zullen we met zijn allen NU ECHT moeten handelen.

Gelijk krijgen!

Niet ten overvloede, maar uit noodzaak: ook nog het artikel van Prof. Paul Verhaeghe in De Morgen van dit afgelopen weekend.

Ja, ik wil graag meevechten met al wie - nú gelukkig wel, maar eigenlijk choquerend laat! - mr. Haentjens bijspringt om Vlaanderen uit het moeras te trekken. (Nu het veilig is, durft Jef Vermassen ook... Wat een bocht van 360°!... Gelukkig wordt hij at last afgeschoten in enkele media...)

Het enige wat nog ontbreekt, nu er stilaan oor komt voor de "professionele kringen" van advokaten-psychologen: éindelijk ook luisteren naar en zich steunend verbinden met al jaren in de woestijn schreeuwende ouders, betrokkenen en hun familieleden (zeker als daar advokaten tussenzitten...) Duimen!


* * *



Ons juridisch systeem is ongeneeslijk ziek
24/03/13

"Diagnose van het proces-Kim De Gelder: het gerechtelijk apparaat is ontoerekenings-vatbaar", schrijft Paul Verhaeghe, auteur van 'Identiteit en Liefde in Tijden van Een-zaamheid' en gewoon hoogleraar aan de universiteit Gent, waar hij onder andere Kli-nische Psychodiagnostiek doceert.

"Ons juridisch systeem is ongeneeslijk ziek, brengt de maatschappij ernstige schade toe en moet zo snel mogelijk geïnterneerd worden."
Wanneer het noodlot toeslaat zoeken wij verklaringen die soelaas bieden. Vroeger bij religie, vandaag in de wetenschap. Vandaag wordt de psychiatrie ter hulp geroepen, vooreerst om daders zoals Breivik, Van Themse en De Gelder als gek en gestoord te benoemen ('Een normaal mens doet zoiets toch niet'); en vervolgens willen we van dezelfde psychiatrie horen dat de dader niet gek is, zodat we hem kunnen straffen.

Maar al vrij snel na het drama in Dendermonde, en op grond van de eerste informatie in de pers, was het duidelijk dat Kim De Gelder geen psychopaat is in de hedendaagse, forensische betekenis van het woord, zoals beschreven door Robert Hare. Alle essentiële kenmerken ontbreken, De Gelder is geen Dutroux.

In de daarop volgende periode kwam er geleidelijk verdere informatie, zowel over de voorgeschiedenis als over het drama zelf, en die bevatte meer en meer aanwijzingen in de richting van paranoïde schizofrenie. Binnen professionele kringen kon je dat toen zowel bij psychiaters als bij klinische psychologen horen, vaak genoeg met een profetische voorspelling - "Ze zullen dat niet naar voor durven schuiven, hij moet nu eenmaal hangen."

Vandaag, op grond van het degelijk onderbouwd expertiseverslag door twee klinisch psychologen [Nathalie Laceur en Geert Hoornaert, die optraden namens de verdediging, red.] ben ik er vrij zeker van dat dit de juiste diagnose is.

Betekent dit dat Kim De Gelder op grond van een dergelijke diagnose niet gestraft moet worden, dat hij ontoerekeningsvatbaar is? Het al of niet bestraffen is een discussie die nog gevoerd moet worden, ook en zelfs vooral na het stellen van een onderbouwde diagnose. Er zijn ethische grenzen aan de waanzin; psychose leidt slechts zelden tot dergelijke daden, en een diagnose op zichzelf kan nooit een vrijbrief zijn. Alleen komt die discussie er niet, op grond van de naïeve gedachte dat een psychiatrische diagnose meteen ontoerekeningsvatbaarheid impliceert en het ontbreken van een dergelijke diagnose regelrecht tot een veroordeling leidt. Dit soort naïviteit is alleen mogelijk omdat wij geen systeem voor gerechtspsychiatrie hebben dat die naam waardig is.

Vijf diagnoses
Ondertussen - en los van de uitspraak, die op het ogenblik van dit schrijven nog niet bekend is - kunnen we ook een aantal andere diagnoses maken.

• Het traumatische rouwproces bij de ouders, waarvan woede en wraaklust een normaal onderdeel vormen. Hier past een omgekeerde redenering in vergelijking met de vraag naar het al dan niet ziek zijn van de dader. Het is niet omdat dergelijke wraaklust en agressie normaal zijn, dat wij hen daarin moeten volgen. Eerder integendeel. Juist om dergelijke reacties te vermijden heeft elke beschaafde maatschappij een juridisch systeem ontwikkeld.

• Het evenzeer traumatische rouwproces bij die andere ouders, die in tegenstelling tot de vorige, geen steun vanuit de gemeenschap krijgen, met als treurige climax dat ze op een gegeven ogenblik de zittingen niet meer mochten bijwonen. Moreel zijn zij veroordeeld tot levenslang, zonder kans op respijt.

• De collectieve hysterie van het publiek in de zaal dat de tragiek afzwakt tot goedkoop sentiment en meegaat in de wraaklust, vermomd onder een roep naar gerechtigheid. Het is geen toeval dat de eed die getuigen moeten afleggen, begint met: "Ik zweer te spreken zonder haat en zonder vrees".

• Het narcisme van de volksmenner, die het manipuleerbare karakter van de hysterische groep aangrijpt ter vermeerdering van de eigen eer en glorie. Dat het opgevoerde spektakel in naam van de waarheid en de gerechtigheid zou gebeuren, is een illusie. Goedkoop sentiment wordt altijd duur betaald, en dat zal hier vermoedelijk ook letterlijk het geval zijn.

• Ten slotte de belangrijkste diagnose: deze van het juridische systeem op zich. Een assisenproces met een volksjury onder het oog van de camera's. Nogal wat juristen pleiten voor de afschaffing, dit zou niet meer passen in een modern rechtssysteem. Mijn kennis is te beperkt om daarover een gefundeerd oordeel te vellen. Wel zie ik dat dergelijke opzet de deuren wagenwijd openzet voor demagogie en groepsdruk, en bijgevolg niet bevorderlijk is voor gerechtigheid.

Sowieso naar de gevangenis
De aandacht die besteed werd aan de discussie over ofwel internering ofwel bestraffing is omgekeerd evenredig met het belang ervan. Zowel in het geval van internering als in het geval van bestraffing verdwijnt Kim De Gelder in de gevangenis. In beide gevallen wordt hij volgestouwd met medicijnen, in beide gevallen krijgt hij geen behandeling. De ironie is dat hij in geval van een veroordeling een reële kans maakt om ooit vrij te komen, bij internering is die kans nagenoeg nul. Een gevangenisstraf is dus in zijn voordeel. En ongetwijfeld gaan de cipiers straks weer staken, waarna zij met de vinger gewezen worden omdat ze hun werk niet doen. Dat is zo ongeveer hetzelfde als beweren dat de schuld van de economische crisis bij de doppers ligt. Ons gevangenissysteem werkt al jaren niet meer, en een beleid voor geïnterneerden hebben we al helemaal niet, getuige de herhaaldelijke veroordelingen van de Belgische staat door het hof van Straatsburg.

Als burger moet ik dit wel ervaren als een bankroet van de autoriteit, want blijkbaar is er niemand binnen het systeem zelf in staat deze jarenlange ontsporing te stoppen. De ontsporing van een falend gevangenisbeleid, van een falend interneringsbeleid, van een falend juridisch beleid. Iedereen weet dat, over die diagnose bestaat er geen enkele twijfel. Ons juridisch systeem is ongeneeslijk ziek, brengt de maatschappij ernstige schade toe en moet zo snel mogelijk geïnterneerd worden.

Holding the key

Nog steeds komt niet alleen uit Noorwegen, maar ook vanuit Amerika, van tijd tot tijd een geheel ander geluid. Half december verwees ik naar de film Amish Grace, gebaseerd op een waar gebeurde totaal andere reactie op gelijkaardige gruwelijke feiten. Vandaag lees ik dat in het Adam Lanza-drama (school shooting vlak voor kerstmis) een getroffen ou-derpaar inmiddels contact zocht met de vader van de schutter...

Zij geloven erg dat "he holds the keys to preventing another similar tragedy", en daar sluit ik me graag bij aan. Alleen wanneer wij met z'n allen zo gaan denken, voelen en tasten, en gaan proberen dichterbij te komen, dichter bij wat mensen zeggen en getuigen die een en ander van heel nabij kennen, en die een en ander "weten", en die nog steeds vreselijk onvoldoende gehoord en gerespecteerd worden, zal het moorden stoppen.Want zal het kunnen worden voorkomen! (En net zozeer ben ik ervan overtuigd dat, wanneer wij dat niet doen, de drama's alleen maar driester zullen worden! Er is een proces gaande waarin wij allen gedwongen worden compassievoller te worden...)

Dus lees even, wil je?


* * *

Nothing will bring Robbie and Alissa Parker's 6-year-old daughter back, but learning more about the shooter who took Emilie’s life at Sandy Hook Elementary might help ease their pain. That mission led the grieving parents to a recent face-to-face meeting with the gunman’s father.

"I felt strongly that I needed to tell him something, and I needed to get that out of my system," Alissa Parker told CBS News. "I felt very motivated to do it, and then I felt really good about it and prayed about it. And it was something that I needed to do."

Peter Lanza’s estranged son, Adam, shot and killed 20 first-graders and six adults at Sandy Hook Elementary in Newtown, Conn., on Dec. 14. The 20-year-old gunman committed suicide as police were closing in. Adam also killed his mother, Nancy Lanza, at their home before going to the school. His parents had divorced in 2009 after a long separation. Reported motives for the rampage have focused on Adam’s mental health, his obsession with violent video games and a fascination with mass killers.

The Parkers, who didn’t reveal what Peter Lanza shared with them during their emotional meeting, said there are still a lot of unknowns, but that they don’t hold him responsible. “Were there missteps in the raising of his son? Possibly,” Alissa Parker told CBS News in the exclusive interview. Some have pointed fingers at Nancy Lanza for reportedly not seeking more help in dealing with Adam’s social and psychological struggles and allowing him to be near guns. “Looking from the outside in, it’s hard to not think that there were things that she could have seen,” Alissa Parker said. “Do I think it was her fault? I’m sure that there were things that she’s going to have to be accountable for, but again, it’s not my burden to carry.”

The Parkers said they weren’t mad at Peter Lanza. Instead, they believe he holds the keys to preventing another similar tragedy. “I wanted to tell him that there was a lot of hope and opportunity to gain from this,” Allisa Parker said. “Because there was information and things to be learned from what happened, and without his cooperation, it would go nowhere.”

The day after his daugther’s death, Robbie Parker showed compassion for the shooter’s family, telling reporters, “I can't imagine how hard this experience must be for you and I want you to know that our love and our support goes out to you as well."

A spokesman for Peter Lanza told Yahoo News that Robbie’s “emotionally brave gesture” help set the tone for the parents to meet. “There was a deep level of appreciation, that given the Parker family’s trauma, that they would still see fit to reach out to Peter,” said Errol Cockfield, the spokesman.

Te laf om u op t' hangen!

Gelukkig blijk ik niet de enige die met grote schok reageert op de pleidooien zoals die gehouden zijn door de advokaten van de burgerlijke partijen op het proces De Gelder in Gent. Eigenlijk zelfs op de hele procesvoering tout court.

Ik wou dat ik de tijd had om de "minuten" zoals die o.m. worden bijgehouden door journa-listen van het VTM-Nieuws zorgvuldig na te pluizen, en vroeg of laat een heel boek te wijden aan al mijn beschouwingen en gevoelens bij deze zaak. Gevoelens en bedenkin-gen zoals zovele ouders van en bekenden met psychiatrische problematiek die hebben! Gelukkig mocht op de een na laatste dag van het proces blijken dat zulke ouders bestaan - de inhoud en toon van de verslaggeving en duiding van deze zaak op televisie evenzeer beneden alle peil! -,  en dat zij zeker niet tot de geringsten of de onnozelsten onzer sa-menleving behoren! Wie Ingrid Vander Veken kent en gelezen heeft, weet wel beter...

Ik hoop er echt de tijd voor te vinden, ooit! Vooralsnog volsta ik met het integraal publice-ren van het pleidooi van een dezer weledelgeleerde raadslieden, piepjong (33j.) meester in de rechten Nina van Eeckhaut (dochter van Piet).

Haar walgelijke uitspraak "Gij zijt nog te laf om u op te hangen!" haalde de voorpagina van nagenoeg iedere Vlaamse gazet.

Ziehier haar pleidooi.

"Wat moet het donker geweest zijn in het hart van meneer De Gelder. Wat moet zijn hart donker geweest zijn. Dat dachten we toen we voor het eerst tussenkwamen in het dossier, zonder het te kennen. We dachten dat meester Haentjens aan ons een medestrijder kreeg in zijn eenzame interneringsstrijd. Die jongen moest wel ziek zijn.

Maar de studie van het dossier en de debatten hier hebben ons geleerd dat het niet de waanzin is, die zijn hart donker kleurt, maar de boosaardigheid.

De beschuldigde, dames en heren van de jury, en ik ga zijn naam zo weinig mogelijk uitspreken, want ik denk dat hij ervan geniet... de beschuldigde veinst.

Je veinst om aandacht te krijgen, om je interessant te maken. Bij hem wordt dat nog versterkt door het tot wasdom komen van die schizotypische persoonlijkheidsstoornis. En in plaats van daartegen te vechten, cultiveert hij dat! Hij gooit olie op het vuur. En wat zegt hij tegen de voorzitter? Ik wou geen antidepressiva krijgen... De aandachtsjunkie die hij is genoot eindelijk weer volle aandacht.

Hij scoorde succes met dat nummertje en dus deed hij er nog een schepje bovenop. Hij joeg zijn ouders de stuipen op het lijf. Pas op: ik ga niet voorbij aan die geestesstoornis, geen ziekte, die hem zal gekweld hebben. Maar er is ook nog zoiets als een basispersoonlijkheid, een karakter. Er is altijd de basisstructuur van een karakter, die goed of slecht kan zijn. Er is een goede inborst of een slechte inborst en dat is bij mensen met een geestesstoornis ook zo. En zijn basispersoonlijkheid is slecht.

Hij zal zeker onder zichzelf geleden hebben, maar tegelijk was er een ander deel dat genoot. Zijn ouders, de mensen waar hij op spuwde, hij met zijn superioriteit, hij verachtte ze.

Je kan niet van een ouder verwachten dat zijn prinsenkind een duivelskind is. Hij werd zo au serieux genomen dat ze ongewild hebben bijgedragen tot een verwend en verongelijkt manneke. Daarom moest de wereld gestraft worden: omdat de wereld zijn genie miskende, hem niet de eer verstrekte die hij toekwam.

Die ouders blijven zich met de moed der wanhoop vastklampen aan de diagnose die door moeder werd gesteld. Die werd door niemand, behalve door hun eigen psychiaters, bevestigd: schizofrenie. En ik begrijp dat.

Uw liefde voor uw zoon doet u dwalen, maakt u blind. Hij genoot van de aandacht. Hij heeft zich nooit gepest gewaand of geweten door zijn ouders. Hij heeft dat verhaal opgehangen om zich interessant te maken op zijn rug.

Dit zijn geen wanen. Het zijn de kleine gemene leugens van het verongelijkte kind. En hij weet goed aan wie hij wat moet zeggen. Tegen zijn nonkels moet hij niet afkomen met zijn Assepoester-verhalen.

Tegen de gevangenispsycholoog zei hij dat hij misbruikt was. Allez, ik zat er al op te wachten... Hoe slecht moet je zijn om uw moeder te beschuldigen van incest? Na al het lijden dat je al veroorzaakt hebt. Als die vader hier op de getuigenstoel zat. Het huilen stond mij nader dan het lachen... Voor hem is het een spelletje en dat duurt voor tot hier.

Dan heeft hij er plezier in om er nog een schepje bovenop te doen. We krijgen de stemmen van God, het Griekse koor, meester Vermassen, Guy Verhofstadt... Moest het niet zo tragisch zijn, het was grappig. Wel, dat verergeren, dat wijst op een simulant.

Zo kom ik tot de psychose. In de psychiatrie heb je drie vormen: neurose, psychose en psychopathie. Kenmerken van de psychose: wanen, die zich ineenstrengelen tot een waansysteem, hallucinaties... En die kunnen voorkomen bij een schizofrenie. Als hij dat zou zijn, quod non, wil dat nog niet zeggen dat je ontoerekeningsvatbaar bent, hé. Als hij de feiten pleegt tijdens een psychose, kan er eventueel sprake van zijn.

In de eerste plaats: de knik. Die was er niet. Dames en heren: de doorbraak van een schizofrene ziekte valt uw leven binnen, ze sluipt uw leven niet binnen, zoals zijn vader zegt.

Dan het cognitieve functioneren... Daar valt hij door de mand hé, onze wannabe Hannibal Lecter. Hij is in de testen de slimste willen zijn. Bij de vragen die hij wel wist, heeft hij niet gedaan alsof hij het niet wist.

Dan die scan. De scan van de hersenen toont dat de hersenen niet gekrompen zijn. Er zijn geen objectieve gegevens die toelaten om uit dat hersenbeeld een psychose af te leiden.

Aan uw impulsen kan je niets doen. Maar er blijft een vrije keuze over. Je kiest tussen wat je wel en niet doet.

Wat is een psychose? Het volledig afgesneden zijn van de realiteit en daar een andere realiteit voor in de plaats stellen. Een waanwereld in een stelsel waar je rotsvast in gelooft. Dat is het verschil met een fantasie, je weet dat dat niet waar is. In uw waan weet je de waarheid, soms zelfs als enige persoon in de wereld.

Juist omdat je daar zo van overtuigd bent, is er ook maar één waarheid, één werkelijkheid. Ik heb nog nooit een psychoot gehoord die zo vaak wisselt van waarheid. De ene dag is de wapenwet te streng, de volgende dag is hij kwaad op de wereld en morgen moeten we baby's verlossen uit hun lijden.

Eén waansysteem, één werkelijkheid, één waarheid.

Die mensen hebben geen weerstand om daarover te spreken aan een psycholoog. Zij zien niet in dat dat absurd is. Bij hem bleek dat hij angst had dat de CIA hem zou vergiftigen, dat ze vergif in zijn blikje zouden doen. Denk je nu echt dat die man op een instuif van een collega lustig koffie zou zitten slurpen? En taart eten? Onmogelijk: psychoten zijn consequent in hun wanen.

Uw eerste slachtoffer maken in een psychotische toestand en daarna naar een comedyshow gaan, zonder dat Nigel Willams zegt: goed bezig. Voor een psychoot valt alles in elkaar, maar niet bij hem.

Het is kenmerkend voor een schizofrenie dat er een waansysteem nodig is. Dat staat in de overgrote meerderheid van de literatuur. En ik weet wel waarom dat ontkend wordt door de psychologen en psychiaters die op de loonlijst van de verdediging staan. Ze hadden een puzzel, een plaatje voor ogen nog voor ze één woord met hem gewisseld hadden. Tien dagen na de feiten zeggen die mensen al stellig in de Humo dat het een psychoot is en dat hij stemmen hoort, in lijn met onder andere Hans Van Themsche. En daarna worden ze gevraagd om een kritische analyse te maken. Weet je wat dan het juiste antwoord is? Het spijt mij, dat kan ik niet doen.

Ik zeg niet dat die mensen hier komen liegen zijn. Ik zeg alleen dat ze zelf een beetje aan tunnelvisie lijden.

Van Eeckhaut verwijst naar de Afrikaanse vrouw uit Aalst die haar twee zoontjes vermoordde, omdat ze dacht dat ze door de duivel bezeten waren. Nadien hing ze zichzelf op.

Zoals dr. Deberdt het zei: de minst gevaarlijke patiënt is de schizofrene patiënt, zoals die vrouw. Als het gebeurt is het plots en in de directe omgeving. 
(tot De Gelder)
Maar voor u was er geen waanwereld om uit te ontwaken. Gij zijt te laf om u op te hangen. Moed genoeg om de meest weerloze wezens te steken, maar te weinig moed om u op te hangen.

Als laatste luik over toerekeningsvatbaarheid wil ik enkel nog iets zeggen over de drang tot doden. Het zogenaamde voorgeprogrammeerd zijn. Die kwam niet uit een hogere macht. Het was tijd om de rest van de wereld de stuipen op het lijf te jagen. Tijd om iets te doen waarvoor hij altijd herkend zou worden. Hoe kan je dat doen? Hij heeft beslist om zo veel mogelijk mensen te doden. Hij legt die drang aan zichzelf op. En met de vastberadenheid die hem kenmerkt, begint hij aan die voorbereiding en begint die drang te overheersen. Dat zal wel waar zijn.

Ge moet vechten tegen die drang, bewust wegduwen. Daarin schuilt de keuze. Hij had perfect naar de spoeddienst van het ziekenhuis kunnen rijden, in plaats van naar de Galgstraat. Geloof mij vrij: ze gingen hem zeker opgenomen hebben. Hij wist dat hij fout was. Als je de drang voelt om iets te doen waarvan je weet dat het fundamenteel verkeerd is, dan moet je daartegen vechten. Dat is uw morele code als mens. En wat is uw morele code? Vrouwen en kinderen eerst. Dat is uw morele code hé, manneke.

We kunnen het zingen ondertussen: hij wist wat hij deed en hij deed wat hij wilde.

Nu heb ik nog maar even tijd nodig om iets over Marion (haar cliënte, red.) te vertellen.

Weet je wat zo vreselijk is? Dat de wereld van Fabeltjesland een tedere wereld van baby's en tantekes is. Het gaat over beginnende mensjes en onze cliënte werkte daar. Dat is het ene uiterste, tegenover de brutaliteit van de grofste misdaden die je je kunt voorstellen.

En dan komt hij, de man met het donkere hart en de zwarte ziel, de man met het mes. Hij maakt alles kapot.

Marion heeft de dader niet in de ogen gezien, maar ze stond midden in de chaos, midden in de angst, midden in het bloed. Zij heeft de eerste zorgen geboden aan kinderen die het overleefd hebben. Zij heeft ook Corneel moeten zien, voor wie het te laat was.

Ik sluit af met dit te zeggen: een arbeidsongeval, kanker... kan Marion plaatsen. Maar iemand die mensen kan steken, zo'n gedachte kan Marion niet plaatsen. Maar ze wil zich niet laten helpen.

De pijn zit vanbinnen, de pijn gaat nooit weg. Hier zijn geen winnaars of verliezers, iedereen verliest. Maar laat de waarheid niet verliezen, om gerechtigheid te laten geschieden."


* * *



Wanneer staan in Vlaanderen mensen op, als in Nederland rechtsfilosoof Maxim Februari, die de Vlamingen middels reflectie in wekelijkse columns en andere publicaties begelei-den in hun emancipatie uit dit barbarendom en kunnen optillen naar de hoogte die een be-schaving heet? WANNEER!!!

Klei-animatie: morph

Wist je al wat een morph is? Een figuurtje in klei dat voortdurend van vorm verandert, zo snel dat je 't nauwelijks in de gaten krijgt hoe ze dat gedaan hebben, een beetje als bij die foto-gezichten die telkens weer in een ander transformeren...

Opdracht vandaag bij animatieles: verzin een morph en maak daar een filmpje mee!

Het werd Arie, de giraffe. Die is boos. Zó boos dat hij verandert in een...

Boekenliefde

- O, het is boekenweek!
- Waarom vind je dat fijn?
- Omdat ik erg van boeken houd... zijn er weer allerlei acties... en dingen te doen...

Te vroeg

Gisteren te vroeg weer naar school geweest, vandaag en de rest van de week houden we opnieuw het bed! (Jammer, want de zon lokt verleidelijk...)

Leuk was het wel: Hein-Stijn Breingein zal zijn rol zijn in de allereerste afscheidsmusical die ze met de Pi-school opvoeren, Ren voor de Robot! 

"Een soort Einstein. Brengt al jaren de gekste gadgets en machines op de markt. Komt na de gadgetshop nu met Breingeins Robotshop. Beetje verward af en toe, wild haar. Eventueel met een witte uitvinderjas over de bedrijfskleding heen"...

Op het lijf, zou ik zo zeggen!

Andere rollen zijn o.m. Hans Worst (ontslagen worstenmaker), Sjaak Vleeshaak (slager), Pim Slim (handige verkoper), Alek Koopgek (verslaafd aan shoppen), Puk Kruk (stoer meisje), Wout Worst (zoon van Hans), Sil Pil (lieve dochter van dokter Pil)...

Dat wordt vast erg grappig.

Voorstelling op 16 juli.

Lachen bij griep

Panda-commercials, Chaplin-filmpjes...

Heel wat afgelachen vandaag!

 

Leren bij griep

Griep! Het hele gezin mocht eraan geloven, sinds zaterdag ikzelf, en sinds zondag ook Golo. Ellende, geloof me.

Maar het leverde wel weer een nieuwe ontdekking op: de animatiefilmpjes van medisch illustrator David Bolinsky!

(Het feit dat ik erover kan schrijven, bewijst natuurlijk dat ik inmiddels weer - langzaam - aan de beterhand raak...)

 

Wat muziek vermag

Luister eens, twee liedjes, geen tien minuutjes.

Wat doen ze met je?

plaats je hand in de mijne
sterk je vastberadenheid en de mijne
we zijn in deze wereld
stromende hartklop en hoop

mijn verhaal is vol geheimen
ik heb vele aspiraties
laat het ons tonen aan de wereld
doortastend en vastberaden

ja, ik voel pijn
maar ik kan nog steeds leren
het eind van mijn reis te bereiken
en te winnen in mijn wereld en gelukkig te zijn

als ik vermoeid raak
en 'n terugslag krijg van uitputting
bij het zien van jou, moeder
haperen die gevoelens gewoon

Bang v/d lente

- Mama, ik ben bang voor de lente.
- Hoezo, Golo.
- Dan wil ik zo graag buitenspelen... en dan lukt het niet... met wie?...

Vorige week.

Gisteren eerste keer buiten. Speeltuintje van de hof. Huilend weer binnen. Uitgelachen. Dik genoemd. Kleuter. Mon-gool(o).  

Had wat gek gedaan op de trampo.

's Avonds Lord of The Flies gekeken. Verzette de gedachten. Knapten we beiden van op.

Mozart na de film

Ja hoor, het werkt, Mozart ontdekken via film!

Een kleine maand was het stil, maar vandaag, plots, na school, terwijl ik nog de begintune ervan floot...

- o mama, ik vind dat ook zo mooi! - 

in de keuken, aan de afwasbak, piekerend over de soep van vanavond...

weerklonk al op YouTube (met dank aan een Wikipedia-lijstje!):