Leeuw en vosje

Mijn vader kon zo prachtig voor leeuw spelen:

hij zat gehurkt onder de tafel, schoot
er plotseling brullend onderuit en sprong je
door heel de kamer na tot hij je had.

Zelf speelde ik, toen mijn zoons klein waren, meest
voor vosje: ik vermomde me als een oud vrouwtje,
dat om een glaasje water of 'n korst brood
kwam bedelen - en greep ze dan triomfantelijk.

Hoe lang was 'k alles bij elkaar zo bezig?
Vijf uur misschien: één honderdste pro mille
van deze tijd op aarde mij gegeven.

Ik heb een wereldoorlog meegemaakt
en zoveel wat enorm gewichtig leek.
Morsdood is het. Maar leeuw en vosje leven.

C.Buddingh'

Met dank aan Ramsey Nasr, dichter des vaderlands, vanmorgen op de radio...