In n laatn zommeroavnd steet,
lachnd noar t lech van de lege moan,
n nienduur nog wiedwaagns los.
lachnd noar t lech van de lege moan,
n nienduur nog wiedwaagns los.
Woar peerdegeklepper op de del
t heui der vannoamiddag in ebrach,
flostert wöarmte zik noe der oet.
t heui der vannoamiddag in ebrach,
flostert wöarmte zik noe der oet.
De leu zit in t oonderschoer
en lostert, heurt
weurde dee nich zeg wordt.
en lostert, heurt
weurde dee nich zeg wordt.
Uit: Pikstrik (2008), van Gerrit Lansink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten