A guest at a concert turned to Mulla Nasrudin sitting next to him and criticised the voice of the woman who was singing.
”What a terrible voice,” he said. ”Do you know who she is?”
”Yes,” said the Mulla. ”She’s my wife.”
”Oh,” said the embarrassed guest, ”I beg your pardon. Of course, it is not her voice that is bad, it is that awful song she has to sing. I wonder who wrote it.”
”I DID,” said Nasrudin.
Ik kende ze al van Osho, de grappige wijze lesjes van Mulla Nasrudin. En zoek ze al jaren, goede kinderversies is dat, voor mijn zoon, in de bieb. Maar dat is lastig, blijkt weer, nu ik 's avonds voorlees (ook al lacht ie wel) uit de Gouden Verhalen van Koning Halamid. Jammer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten