- Einde -

Even plots als het begon, zeven jaar terug, houdt het weer op.

Als het leven zelf.

Tijd voor een nieuwe cyclus.

Eentje waarin ie weer lekker volstrekt anoniem mag wezen, volledig voor zichzelf, vrij!

Het was me 'n ongelooflijk genoegen!

The inside of the Sagrada Familia is a virtual shell but a climb to the top of one of its majestic towers via the snail-like spiral stairways is an unforgettable experience. Gaudi was once asked why he bothered with such intricate detail so high up on the towers where no-one would ever see it. He replied: 'The angels will see it'...

Lievelingsliedje

...van mezelf toen ik acht was, Toppop, vakantie bij opa, Brussel.

Kwam vanmorgen plots terug. We hoorden het op de radio op onze heenreis, naar Portu-gal, late herinnering nog. Ik hoorde dan pas voor het eerst de tekst, als kind greep me de mooie melodie, die diepe stem... 

Of voelde de ziel toen toch al wat de geest niet vatten kon?

Tell me said the elephant 

Tell me brothers if you can 

Why all the world is full of creatures 

Yet we grow in fear of man 

Tell me said the elephant 

Tell me why this has to be 

We have to run from man the hunter 

Never safe and never free 

People kill without regret 

Although they fly by jumbo-jet 

Let the world of man remember 

Let the children not forget 

Gentle is the elephant 

Pulling loads and everything 

We love to hear the children laughing 

When we're in the circus-ring 

Happy was the elephant 

Happy was his jungle life 

And then they came, the cruel hunters 

With their rifle and the knives 

Listen, please listen, said the elephant 

If we want the world we know, to stay alife 

Then man and beast, we must work together 

And together we will survive 

Listen said the elephant 

It is conservation time 

So take the warning when we trumpet 

For the future of mankind 

Ticky tacky

Een van de twee protestliedjes die Golo meebracht van papa 
(met het leuke woordje "ticky tacky"!)

Vast 'n primeur voor Vinex-Nederland...

Beetje dorp

Op twintig minuutjes van Vila Pouca da Beira waren we, het "beetje dorp" waar vorig jaar nog, ongeveer dezelfde tijd, Gerrit Komrij begraven werd.

(De dag dat we de bergen van de Estrela inreden, zijn we het op de terugweg - moe van het lange kronkelen - onachtzaam gepasseerd. Ik zal zijn boek lezen om het weer goed te maken.)

There are no great persons. Alexander the Great is a myth.
Where is his greatness now?
I don’t hear of anyone having a relationship with Alexander
the Great in the heart but there was one man who came 
riding on a donkey who, thousands of years later, no one 
can forget. 

We should really find out what the difference is…

~ Mooji

Arte que toca

Kunst die raakt.

Slagzin van Antena 2. (Klassiek lééft op vier, weet je wel...)

Wat zijn we vaak geraakt, de afgelopen weken. 

Door de wegenbouwkunst in de bergen.

Door de zorgvuldigheid van de bewegwijzering.

Door de stilte.

Door de prachtige voorbeelden van moderne architectuur, discreet verweven met het land-schap of met de historische stadskern: de administratieve zetel van de Junta Castilië & Leon in Zamora, pal naast het huis van El Cid en de eeuwenoude kathedraal (in net de-zelfde steensoort!)... of het paleolitische Museu do Côa, waar we vlakbij unieke rotsteke-ningen zagen, in open lucht, sommige 20.000 jaar oud en toch bewaard...

In de wondermooie Dourovallei (wijngaarden! arenden! gieren!...)

Die jonge Camilo Rebelo, zo jong en al zo'n knap gebouw bedenken, zijn naam wil ik onthouden...

Door de fado die we hoorden in Coimbra, in het beroemde cafe Santa Cruz, heel laat op de avond, onder de gewelven van wat eens de rechtervleugel van een Moorse moskee was...



[wordt misschien vervolgd]