Dat op exact dezelfde plaatsen, in exact dezelfde kleuren, nagenoeg exact hetzelfde soort evenementen plaatsvindt, tot op heden! In Nürnberg, op de (reusachtige) terreinen van het voormalige Reichsparteitagsgelände.
Om Formule-3 races cirkelend rond de vervallen hoofdtribune van het bekende Zeppelin-feld (waar Hitler al die toespraken hield, zijn aanhangers met gestrekte armen massaal joelend)...
Om Werchter-achtige popfestivals als Rock im Park daar, sinds 1993 (haar tweeling-zus Rock am Ring al sinds 1985 in de Eiffel - samen het grootste rockfestival van Duitsland!), mensen nog steeds die handen hoog in de lucht...
Om voetbal in het Frankenstadion, op de plek waar damals de Hitlerjugend trommelde, marcheerde, oefende, sportte...
Om de kleuren van hun truitjes, de spelers van eersteklasser FC Nürnberg dat in het sta-dion thuisspeelt, ook hier weer rood-zwart (let op de A in het AREVA van hun sponsor!!), let op hun vanen, op de wimpels van hun supporters...
Ik denk dat het shock is die ik voelde en voel.
Dat men dat zo makkelijk kan - ook hier in Nederland - daar overheen stappen, dat geen punt meer vinden...
En het fascineert me, hoe toch die plek toen wel degelijk moet zijn ingewijd, dat het heeft gewerkt al die zwarte rituelen.
Tot nu!!
(Overigens slechts een van de vele indrukken waarmee we thuiskwamen.)
[wordt vervolgd]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten